Patroon met een mooi én droevig verhaal
De uit Indonesië afkomstige batik-stoffen zijn wereldwijd bekend. Batik is een techniek waarbij de stof wordt bewerkt met was en vervolgens in een verfbad wordt gedompeld. Niet typisch Papua, zou je in eerste instantie denken. Maar de Papoea’s drukken letterlijk en figuurlijk hun eigen stempel op batik. Met hun patronen vertellen ze over hun afkomst, hun regio, hun stam en hun familie. In deze serie maak je kennis met het verhaal achter de ontwerpen van Papoea-designer Norbertus Abagaimu (28).
De favoriet van Sophie: “Dit patroon spreekt me aan omdat sago onderdeel is van de identiteit van de papoea’s. het heeft echt betekenis.”
Hoewel er geen bloedband is, voelt Sophie zich sterk verbonden met Papua. Vanwege haar werk voor stichting Hapin staat ze dagelijks in contact met Papoea’s en bezocht ze het eiland al meerdere keren.
Hiervoor was Sophie werkzaam als kok. Het is dan ook niet vreemd dat het sago-patroon op dit ontwerp van Norbertus haar erg aanspreekt.
“Toen ik voor het eerst naar Papua ging, werd me al snel duidelijk dat sago een belangrijk onderdeel is van de eetcultuur van de Papoea’s. Vol trots werd mij de sagopalm laten zien. Maar ik voelde ook de pijn. Want dezelfde kostbare sagopalm verdwijnt langzaam door de komst van palmolieplantages. En daarmee verdwijnt ook een hele belangrijke eettraditie. Sago wordt steeds vaker vervangen door rijst in het dieet van de Papoea’s. Terwijl dit geen inheems gewas én duurder is.”
Voor Norbertus symboliseert de sago een goed leven, geluk en het evenwicht tussen mens en natuur. Sophie: “Dit patroon spreekt me aan omdat sago onderdeel is van de identiteit van de Papoea’s. Het heeft echt betekenis.”
Over de ontwerper
Nobertus (28) is afkomstig van de Yaqhai-stam en bracht het grootste deel van zijn leven door in het binnenland van Papua. Voor zijn studie rechten trok hij naar Merauke, de op één na grootste stad van het eiland. Zijn doel is duidelijk: met kennis van het internationaal recht, wil Norbertus zich kunnen uitspreken tegen het onrecht dat zijn landgenoten wordt aangedaan. Samen met zijn vrienden, bezoekt hij een ondernemerscursus van Papua Mandiri 2050, een partnerorganisatie van Hapin in Merauke.
Toch vindt Norbertus niet direct zijn draai in de stad. De overgang is groot en Norbertus is van nature behoorlijk introvert. Verschillende docenten en begeleiders interpreteren zijn stilte als desinteresse. Hij zal wel niet al te serieus zijn. Totdat hij op een avond een klein stukje bewerkt hout meebrengt naar de
ondernemerscursus. Iedereen staat versteld van het vakmanschap waarmee Norbertus traditionele Papua-patronen in hout kan bewerken. Hij krijgt een schetsboek en potloden van zijn begeleiders. Vanaf dat moment doet Norbertus niks anders dan patronen ontwerpen. Van papier gaat hij over naar de computer en zijn carrière neemt een vliegende start. Inmiddels zijn de kenmerkende Papua-patronen van Norbertus geprint op de eerste vierkante meters batikstof en te koop in verschillende winkels.