Traditionele symbolen in een eigentijds design
De uit Indonesië afkomstige batik-stoffen zijn wereldwijd bekend. Batik is een techniek waarbij de stof wordt bewerkt met was en vervolgens in een verfbad wordt gedompeld. Niet typisch Papua, zou je in eerste instantie denken. Maar de Papoea’s drukken letterlijk en figuurlijk hun eigen stempel op batik. Met hun patronen vertellen ze over hun afkomst, hun regio, hun stam en hun familie. In deze serie maak je kennis met het verhaal achter de ontwerpen van Papoea-designer Norbertus Abagaimu (28).
De favoriet van Moni: “Dit patroon doet me denken aan de kampong van mijn vader.”
Moni, wiens wortels in Nederland én in Papua liggen, kijkt met trots naar de patronen van Norbertus. “Hij verwerkt Papua-symbolen in een eigentijds design.” We kijken naar een patroon met vissen en een vertakking van een plant met blauwe bladeren. “Dit patroon brengt een herinnering boven aan de kampong van mijn vader. Deze kampong bestaat uit paalwoningen middenin een baai. De inwoners leven van de visvangst. De vrouwen zoeken er dagelijks naar schelpdieren. Saté van schelpdieren is hier een bekend gerecht.”
Geen gekke gedachte. Want Norbertus inspireerde dit patroon op de moerassen in het Mappi-gebied. De takken beschermen als het ware de vissen, zoals de natuur zichzelf in stand houdt. De gele achtergrond koos Norbertus om een positief gevoel op te roepen. Terwijl de blauwe bladeren verwijzen naar een alerte houding, als het gaat om natuurbehoud.
Want helaas raakt de leefomgeving van de Papoea’s steeds meer vervuild. Moni: “Tijdens mijn laatste bezoek zag ik zelfs een wasmachine tussen de wortels van de mangrove.. De natuur biedt de Papoea’s wat zij nodig hebben. Het is de hoogste tijd dat wij nu voor de natuur gaan zorgen en beschermen wat van waarde is.”
Over de ontwerper
Nobertus (28) is afkomstig van de Yaqhai-stam en bracht het grootste deel van zijn leven door in het binnenland van Papua. Voor zijn studie rechten trok hij naar Merauke, de op één na grootste stad van het eiland. Zijn doel is duidelijk: met kennis van het internationaal recht, wil Norbertus zich kunnen uitspreken tegen het onrecht dat zijn landgenoten wordt aangedaan. Samen met zijn vrienden, bezoekt hij een ondernemerscursus van Papua Mandiri 2050, een partnerorganisatie van Hapin in Merauke.
Toch vindt Norbertus niet direct zijn draai in de stad. De overgang is groot en Norbertus is van nature behoorlijk introvert. Verschillende docenten en begeleiders interpreteren zijn stilte als desinteresse. Hij zal wel niet al te serieus zijn. Totdat hij op een avond een klein stukje bewerkt hout meebrengt naar de
ondernemerscursus. Iedereen staat versteld van het vakmanschap waarmee Norbertus traditionele Papua-patronen in hout kan bewerken. Hij krijgt een schetsboek en potloden van zijn begeleiders. Vanaf dat moment doet Norbertus niks anders dan patronen ontwerpen. Van papier gaat hij over naar de computer en zijn carrière neemt een vliegende start. Inmiddels zijn de kenmerkende Papua-patronen van Norbertus geprint op de eerste vierkante meters batikstof en te koop in verschillende winkels.