De natuur als bondgenoot, niet als bezit
In Papua groeien bossen vol leven. Planten, vogels, insecten – alles is met elkaar verbonden. Maar die balans wordt steeds vaker verstoord. Grote plantages, zoals voor palmolie, en mijnbouwprojecten nemen het land over. Wat overblijft is een monocultuur: een stille, lege vlakte waar nauwelijks iets anders nog groeit of leeft.

Voor de mensen die in en met het bos leven, betekent dat verlies veel meer dan alleen voedsel. Het raakt hun manier van leven, hun verhalen, hun erfgoed. Zij zien wat wij vaak niet (meer) zien: dat de natuur geen grondstof is, maar een bondgenoot. Keuzes die wij hier maken, hebben invloed op het nauurlijke leven in Papua. Denk aan de delving van nikkel voor de Westerse ‘groene’ energietransitie. Wat kunnen we leren van Papoea’s, als beschermers van onze kostbare natuur?